Celem ekspertyzy jest ocena wpływu stanu zdrowia emerytów na ich aktywność zawodową oraz długość tej aktywności. Występują bliskie związki między aktywnością zawodową i fizyczną oraz wzajemne zależności między stanem zdrowia i aktywnością. Dobry stan zdrowia wpływa korzystnie na aktywność zawodową, natomiast aktywność zawodowa poprawia stan zdrowia. Jednak na aktywność zawodową oprócz zdrowia wpływa wiele innych czynników, zależnych i niezależnych od emerytów. Wg badanych emerytów stan zdrowia nie jest czynnikiem najważniejszym. Różne dane statystyczne i badania prowadzone wśród emerytów potwierdzają powszechnie znaną prawidłowość, że w miarę wzrostu wieku emerytów pogarsza się stan ich zdrowia oraz maleje aktywność fizyczna i zawodowa. Jednak większość badanych emerytów stan swojego zdrowia ocenia jako dobry, nawet wśród najstarszych (85-89 lat) tak ocenia co trzeci.
Od kilku lat stan ich zdrowia stopniowo poprawia się i rośnie aktywność zawodowa. Wśród osób przechodzących na emeryturę można wyodrębnić dwie grupy mające różne opinie dotyczące życia na emeryturze. Większość z niecierpliwością oczekuje dnia zakończenia pracy zawodowej i zajęcia się sprawami osobistymi, rodzinnymi, które w okresie pracy zawodowej były zaniedbywane. Natomiast mniejszość nie wyobraża sobie normalnego życia bez pracy zawodowej i stara się dalej ją wykonywać, u dotychczasowego lub innego pracodawcy. Wśród pierwszej grupy przeważają pracownicy na stanowiskach robotniczych, wśród drugiej pracownicy na stanowiskach nierobotniczych. Biorąc pod uwagę dobry stan zdrowia i wysoką aktywność fizyczną a z drugiej strony niewielki odsetek (13.4%) pracujących zawodowo emerytów, można mówić o niewykorzystaniu ich kapitału ludzkiego.