Zróżnicowanie populacji osób w wieku 60+ ze względu na cechy społeczno-kulturowe, w tym posiadane kompetencje, może powodować różne potrzeby i możliwości edukacyjne. W artykule przeanalizowano istotę i zadania kształcenia ustawicznego dorosłych, różne typy instytucji realizujących owe zadania, różnorodne formy organizacyjno-programowe, różne motywatory i demotywatory uczenia się osób dorosłych.

Kształcenie ustawiczne osób 60+ w czasie pandemii stanowi jeden z najlepszych sposobów aktywizacji zawodowej, umożliwia śledzenie zmian i adaptowanie się do nowych warunków, aby sprostać wyzwaniom związanym z rozwojem technologicznym, pracą zdalną, przeobrażeniami społecznymi i gospodarczymi.