Polityka zdrowotna ograniczająca ryzyka pandemii SARS-COV-2 w Polsce wobec osób 60+

You are currently viewing <strong>Polityka zdrowotna ograniczająca ryzyka pandemii SARS-COV-2 w Polsce wobec osób 60+</strong>

W ekspertyzie omówiono wpływ pandemii Sars-Cov-2 – jednego z głównych wyzwań, przed jakim stanął system ochrony zdrowia w ostatnim czasie – na sytuację zdrowotną populacji, sposoby zapobiegania rozprzestrzeniania się pandemii oraz narzędzia polityki zdrowotnej skierowane w tym celu do osób starszych.

Do momentu wynalezienia i szerokiego zastosowania szczepionek walka z pandemią ograniczała się do stosowania polityki społecznego dystansu (tzw. lockdowny). Po wprowadzeniu na szeroką skalę szczepionek, poszczególne kraje liberalizowały pandemiczne ograniczenia, które miały negatywne skutki na życie społeczno-gospodarcze. Szczegółowym celem ekspertyzy jest przestawienie działań polityki zdrowotnej w Polsce wobec starszych w czasie pandemii COVID-19.

Ochrona ludności przed skutkami pandemii odbyła się częściowo kosztem ograniczenia dostępu do służby zdrowia, co miało skutki krótkofalowe (opisane w ekspertyzie na konkretnych przykładach) oraz długofalowe, które będziemy odczuwali przez najbliższe lata. W odpowiedzi na to wypracowano programy profilaktyki zdrowotnej. Ich celem jest poprawa zdrowia populacji, zagrożonego przez ograniczenie świadczeń zdrowotnych w latach 2020-2021, w tym w szczególności w I fali pandemii, tj. na wiosnę 2020 roku.

Pandemia przyczyniła się też do wypracowania innowacyjnych rozwiązań w zakresie opieki nad pacjentami,  w tym przede wszystkich usług z obszaru e-zdrowia i telemedycyny. Na szczególne uznanie zasługuje w tym zakresie program Domowej Opieki Medycznej, którego wyniki bezsprzecznie potwierdzają jego pozytywny wpływy na zdrowie pacjentów, w tym w szczególności osób starszych.